insan böyle rüyasında koşmak ister de..

stüdyo yürütücülüğü faaliyetinde ekip çalışması modelinin iyi yanları çok, biri yorulunca diğerleri onun boşluğunu doldurabiliyor mesela. ki bu dönem ben siperleri çok terkediyorum. ayrıca kafa kafaya verince fikirler daha detaylı işleniyor, gelişiyor. fakat bazen de iyi olacağını bildiğin şeyi bir türlü anlatamıyorsun.. zannediyorum bunu ekiplere karışan her yürütücü zaman zaman hissediyordur. ısrarcı olmak ise olabilecek en verimsiz tavır. bazen de çok anlamlı olmayacağını bildiğin şeyden kaçamadığın oluyor. yani onlar oraya götürüyor da sen kurtaracısın gibilerinden değil, sen de işin içindesin. toplucana işleri oraya götürüyorsunuz göz göre göre. neyse bu dönemi bir şekilde bitirdik. bitti sayılır artık. ama benim kafamdaki stüdyo gittikçe daha uzaklarda kalıyor. insan gitmek istediğinin tersi yöne gittikçe de biraz yoruluyor.