todolist

yazacaklarımın arasında birikenleri listelemek bile zaman alır.. ancak bu notu yazmak için zamanım var... nasıl tek bünye olarak bir ekip çalışmasını zamana yayılma ve zamanda kesinti taktikleriyle taklid ediyorsak, aynı bünyede pek çok tam zamanlı meslek uygulamasını da zamana yayılarak taklit etmekten başka şansımız yok. hayatım boyunca en çok uğraştığım meslekte diyelim ki 3 yıl tam zamanlı çalışmış olsam toplamda, ve en azıyla belki 3 ay.. diğerlerini tam zamanlı listesine koymuyorum, burada genişlemesinee ve derinlemesinee ayrımını yapıyoruz.. bir seri proje haritaya yerleştirilir. sonra zamanı gelince bir kısmı gerçekleştirilir... ideal stratejiyle farkı şu, burda polisi bitirip hemşireye hemşireyi bitirip öğretmene geçiş yapmıyoruz da polisi bitirmeden terlikçiye terlikçiyi bitirmeden jandarmaya, onu bitirmeden marangoza geçiyoruz ve tekrar polise döndükten sonra mimara geçiyoruz. bu yazıyı yazdığım bilgisayar da yaklaşık olarak böyle yapıyor ve şikayet etmiyor. biz de etmiyoruz. ama o tabi bize işlerin birlikte aktığı izlenimini yaratacak bir arayüz sunabiliyor. biz sunamadık.

demek ki gerçekten uzmanlaşmam mümkün değil. ideal durumda hepsinde uzmanlaşıp hepsinden emekli olmam gerekiyordu. ben öyle anlamıştım. ama yanlış anlamışım. kenarlarında kalmak gerekiyor. kız doğru yazmış.

bir takım işleri bir noktaya getirdikten sonra başka bir takım işlere dönerken o arada... sonra da başka şeyler... ama bu karmaşa arasında şu anda uğraşmakta olduğum çerçevenin önceden bünye tarafından çizildiğini farkediyorum, hem süreklilik var hem de o zaman çizilenler burada gerçekten çalışıyor. genelde olmasa da bazı anlarda hoşuma gidiyor bu durum. geleceği programlamak.

araştırmacı ve mükemmel çalışma ortamı

burda çalışmalarımızı kesintisizce ve azami yoğunlukla sürdürebilmemiz için verimli bir ortam kurulmuş. akıllı, sessiz ve verimli (olmasına kastedilen) bir bina (Hal Bouwkunde) bizi kıymetli yumurtalar gibi koruyup kolluyor, iklimlendiriyor, besliyor, kapılarımızı takır takır açıyor, giriş izinlerimizi değerlendiriyor, fotokopilerimizi çekiyor, kahvelerimizi ve sıcak çukulatalarımızı dolduruyor ve acil durum çıkışımızı temin ediyor... dolayısıyla koridorların ucundaki "sessiz oda"mızda (adı Sssst!) rahatsız edilmeden ve kahve molalarına fazla kaptırmadan yoğunlaşıyoruz. yannız kendisi, Hal BK, güneş açtığında neşeleniyor ve ne yaptığını şaşırıyor, interneti kesip duruyor, finleri açıyor, jaluzileri indirip kaldırıyor ("kamaşma" fenomenini iyicene anladım).. "çıkın dışarı biraz dolaşın" demek istiyor... ("2009 a BK Odyssey", ya da "Brazil revisited")

milli servet

bir ara bir seri kitap istemiştim.. okulun kütüphanesine. yani sürekli aslında kitap istiyorum, sağolsunlar bulurlarsa alıyorlar. yani aslında artık istemiyorum. gigapedya'dan sonra kütüphaneyi arzularımla yormuyorum. katı kitap kalmadı hayatımda. on yıl okuyacak kadar kitabım var bilgisayarımda. neyse efenim bir ara burada anmadığım bir takım başka çalışmalarım için bir bibliyografya hazırlamıştım. sonra yine kütüphaneye kitap isterken bu kitapları da istedim.. 4-5 tane mimarlık konularıyla ilgili kitabın yanında 10-12 kadar da hiç bir yerinden bizim fakültenin mevzularına bağlayamayacağım bir seri kitabı da istemiş bulundum. bunları mimarlık konularıyla kolay kolay bağlayamayacağımı biliyorum çünkü üç yıl boyunca doktoramı ilerletemememin sebebi bu alakasızlık idi. neyse bir gün haber geldi, şu kitapları almayacağız bizle ilgili değil ama şunları alacağız diye. yani ben biraz abartıp çok fazla kitap isteyince makul bir uygulamaya gitmişler. fakat sorun şu ki mimarlıkla ciddi bağlantısı olan kitapların hiçbirini almayıp tümüyle alakasız olanların hepsini almaya karar vermişlerdi. "hiçbirini" (bir tanesini) ve "hepsini". şimdi her hafta ayrı bir haber geliyor istediğiniz kitap alındı, istediğiniz kitap kütüphaneye geldi, sonra kütüphaneci ayrı mail atıyor almak istersen üç gün tutacağım senin için diye... dalga dalga saçmalık ve utanç saçılıyor üstüme, yani hiç gerek yoktu şimdi.. almasaydınız keşki, yani ben de aslında o konuda başka metinlere yoğunlaşmayı düşünüyordum... ımh, yani bu kitapları kütüphane hayatları boyunca kimse elden geçirmeyecek, boşa saçılan nadir kaynaklar... ve durmadan alıyorlar, bir tane daha alınıyor ve bir tane daha, tokat tokat tokat..

"information overload"

bu hafta bu haftalar ya da bu aylar ne kadar çok enformasyonu işlediğime inanamıyorum C++ ve STL çalışıyorum ama python da çalışıyorum ve aslında ikisini birlikte çalıştırmanın uygun yollarını öğrenmeye çalışıyorum ki Evolving Objects denen evrimsel hesaplama kütüphanesini bir opsiyon olarak deney ortamı arayüzüme ekleştirebileyim (önce EASEA arayüzünü biraz kurcalayayım dedimse de çalıştıramayınca bıraktım, bırak ben kendi arayüzümü kodlarım :]).. bu arayüzden ilk etapta maya'ya erişileceği için ilk başta çalışmakta olduğum mel'den maya-blender ortamına geçiş yapıyorum tabi maya'yı komut satırından çağırmak ve arkaplan modunda çalıştırmakla ilgili öğrenmem gereken biriki ufak detay var, aslında bunların hepsi araştırmanın kendinle kıyaslandığında önemsiz detaylar olarak görünüyor ama zaman alıyorlar işte, haritaladığım proje umut vadediyor ama çözülecek bir sürü mesele var, her neyse her niyeyse bir mola verip okulun etrafındaki mahallelerde şöyle bir turlarken projemin öteki kısımları aklımı doldurdular ve bir ufak grafik tasarım projesi için Processing'e de giriştim, sonrabu alt projecikin bir bileşeni için Context Free ile biraz oynadım daha sonra bunları ileride tekrar dönmek üzere bırakarak ek python kütüphanelerini araştırmaya giriştim, böylece geçen haftalarda cevap aradığım bir sorunu da çözüvermiş oldum, müthiş python kütüphaneleri var ve matematiksel ifadelerin grafiklerini çizmek ya da istatistiki grafikler yapmak için oldukça hızlı ve gelişmiş çözümler sunuyorlar, şimdi imaj manipülasyonu kütüphanelerini kurcalıyorum çünkü her ne kadar alana yaptığım hızlı pikelerle elimdeki projeyi kotaracak kadar sanki-algoritma ürettimse de bunların kodlanması hala zaman isteyen bir mesele ve daha gelişmiş jenerik modüllerin halihazırda elde olduğunu bilmek ferahlatıyor insanı, üç gün uğraşıp çoktan geliştirilmiş mevzuları kodlamak mı, yarım satır yazıp meseleyi çözmek mi? tabi bu ikinci seçeneği uygulayabilmek için insanın dokümentasyonlar, api referansları, komut dokümantasyonları, tutoriallar, instructionlar arasında uzun uzun dolanması gerekiyor, varsın gereksin, bütün bu dolanmaklar insanın elinde bir seri beceri bırakıyor sonuçta... EO'yu windows'ta çalıştıramıyordum ve bu aklımdaki ciddi problemlerden biri idi, tesadüfen Cygwin'e eriştim, niye bu kadar basit bir şeyden insana kimse bahsetmiyor, bahsetmiyor işte tentiküllerini her yana yaymazsan çözümler karşına çıkmıyor, sen de durmadan uzanıp her yanı yoklamaya başlıyorsun ve insan zihnini ortalığa fazla dağılmış gibi hissederken aslında bir sürü mevzuyu kafasına daha iyi yerleştirmeye başlıyor.. sonra tabi şu konferansa bu makaleye şu proje için önçalışma olarak derken bir seri proje haritalayıp duruyorsun, Freemind sağolsun (keşke aynı anda iki farklı haritayı çalışabilsek) bir yandan projeyi geliştirirken bir yandan da onu uygulamak için gerekli teknikleri araştırıp haritana ekliyorsun, yatmadan önce ve (binersen eğer) trende okuduğun metinleri itinayla databaselere ve başka haritalara yerleştirmeyi de unutmuyorsun, eğer dolanırken karşına çıkan bir konu haritana katılmayı hakediyorsa ilgili yere onları raptediyorsun ki kaybolmasınlar insan elindeki araştırmayı, o araştırmanın halihazırdaki bileşenini ya da onlan doğrudan ilgili olmayan hedeflerini ve heyecanlarını aynı anda kovalayıp duruyor.. o yüzden kendimi sepetlerle ilgili kitapları gigapedyadan indirirken buldum, elimde mukavva şeritler bir karmaşık bilgisayar modelinin olası topolojisini soruşturmak için sepetler dokuyordum, oradan parametrik tasarıma döneceğiz onun da tutorialları giriş kitapları çıkış kitapları ve forumları falan var tabi.. sonra kafan yoruluyor tamam artık çıkalım biraz başka bir şey yapalım tabi onun da kitabı var indiriyorsun ara sıra tekniklere gözatıyorsun o kitaplardan gidip birer birer çalışıyorsun sonra eskiden çalıştığın mevzular var onlar durmuyor ki onlarla ilgili aklına bişey geliyor ve onun kitabını indiriyosun bir blog maddesi yazıyorsun e tabi bir de bloglar var... sonra bu kadar çok şeyle uğraştığın için kafan sen uyurken de bunlarla meşgul kalıyor ve sabahları kendini erken erken bir nevi heyecanla gergin uyanmış buluyorsun adam gibi uykunu alamıyorsun işlenecek çok enformasyon var ve zihin asla rahatlamıyor uyurken bile tam gevşemediğinden olacak beden de tam dinlenemiyor ama bir yürüyüp geliyorsun ve tekrar işin başına oturuyorsun çünkü projen kaçıyor kolay lokmaları diğer araştırmacılar teker teker lüpletmekteler aklında bir seri basit fikir var, birbirlerine eklendiklerinde ilginç bir şey olacak, öngörebiliyorsun ama her biri basit, o yüzden orda burda yeni bir makalede birilerinin fikri uygulayıverdiğini ve fikrin sana göründüğünden bile kolay ve potansiyelli olduğunu görüyorsun, senin projenin özgünlük alanı sen bekledikçe daralıyor sonra bu mevzulara ayıracağın zaman azalıyor sonra uğraştığın şey çok heyecanlı ve eğlenceli, geliştirebilsen şöyle şöyle bir projenin nasıl sunulabileceğini hangi mecralardan yayınlanabileceğini düşünmeye geçiyorsun, sonra başka birşeyde aynı keyif ve heyecanı bulamıyorsun, oturuyorsun dokümentasyonların başına, bu projeyi kotarmak için hangi araçları kullanabilirim, aç haritanı, blogculuk için zaman yok zaman çok az bu hafta ne kadar hızlı geçti, ev de mi bulmam lazımdı, sonra sonra işim var şimdi, hava güneşli mi çıkayım yürüyeyim nasılsa kafan durmayacak yürümek çalışmak gibi başka bir modda... ilk geldiğimde "sessiz oda"daki konsantrayon beni korkutmuştu biraz, şimdi en beteri benim, öğle yemeğine inmeden kahve molası vermeden, geyiklere katılmadan ekrana kitlenmiş çalışıyorum. brörrrjeeeehhhhhhh (ve sağdan akar)

konsept gibi şey

acilen tasarımda konseptle ilişkilendirdiğiniz herşey lazım bana, konsept, daha doğrusu olmuş ve olası bütün konseptler, uygulanmış ve uygulanabilecek ve akla gelen ve genel türler vd... bişeyler.. kelimeler.. imajlar, referanslar, göndermeler, çalıntılar, esinlenmeler.... burayı okuyan varsa allah rızası için yazsın.. (acele de olsa yazın geç de olsa yazın.. süreç uzun ama hemen başlıyor!)

is it good?

i have an important basic question for my research:

what is an evolutionary algorithm good for, in design realm?

a preliminary answer is:

1. for rather restricted and more or less well-defined (or rather reduced to possible restricted definitions?) optimization problems (and that's a very popular subject nowadays, especially in performance based environmental design)

2. and for not so restricted exploration in wicked design problems (even you keep asking: is this problem solving? is there a problem here? am i constantly constructing the problem during design? is this design act synonymous with the definition of itself? is this exploration? is here a solution space? solution to what? space in where?) (and this is a popular thread too, in generative art and design circles..)

both result from evolutionary computation's stochastic character; for the former, stochastic search, for the latter an exploration through alternatives...

underlying structure vs complete arbitrariness

emergence, entropy, homeostasis, bio-mimetics, morphogenesis etc.. these popular concepts made me think the following:
cracks in (a will to) clear mind or reasoning are inevitable and ubiquitous. there comes, and apparently will always come, the infiltration of (straightforward or pseudo or scientifico) misticisms and (straightforward or pseudo or scientifico) religious sensibilities...

my inclination is to inject in those cracks or gaps absurdity, arbitrariness, chance or randomness instead of above mentioned sensibilities (hence my fascination with dada, and duchamp in particular.)

purpose vs arbitrariness
reason vs story(making)

finally: the way for the architect as god, oh.

>> and there are all those nature inspired methods in applied mathematics, engineering design and architectural design.. the word "nature" always has endearing connotations to people, therefore nature inspired design should be nice and cool, and "if a method is used by nature then it should be effective".. or not?.. so let's look at what nature designs: organisms that reproduce genes.. and? and christals?? anddd.. soil?? hmm... the recent research into a broader sense of "computation" (L systems, fractals, natural phenomena effectively imitated as "noise" i.e. probability distributions, and also various automata and other systems explored extensively...) shows that there's a huge possibility that products of natural systems are not so variegated, hence nature might not be so creative, but just it seems to us to be... for now. if this is true, why would we be trying to use the simple methods of nature for creative design? or are we using them at all? or are we only use them after changing them? for example changing darwinian absurde evolution with a lamarckian goal oriented one? on one corner, the powerful tautological process of natural evolution resulting in all those absurde creatures that we are, and on the other, goal oriented implementation of evolutionary systems, modifying mutants to produce the pre-defined results that we, the absurde creatures want them to generate...

there might be important differences. cellular automata and similar machines just "grow" a body just as a single egg cell grows a body, and just because of this reason, they might have severe limitations in producing our needs (what about a room to live? is it the effective technique to build a room by cellular replication? do we really need the "information minimalization" of the nature? why would we be trying to wrestle our shapes from "local information" effectuated only through individual cells, while we already have the "global" and much more effective information, eg. the effective shape and materials of a room?)... nowadays we don't buy bodies or organisms, but furniture, cloths and buildings.

however, needless to say, there might occur a twofold transformation: 1. what we like is currently changing.. appearance of the "grown" items are gradually shifting our visual and tactile tastes 2. starting from the simple growing patterns and techniques of natural organisms (which still seem too complex to understand and model definitively) new growing approaches that are more suitable to our needs might be developed.

but we have to stop thinking in terms of absurde ways of nature, and get to be a demiurgos, or an allah, who operate in search of pre-set goals.

design fast and die young!

>>this same lecture made me think about this currently popular approach to design practice as "research". they reported me about the lecture given by vinni maas (i don't really know how to write that name and i'm really not interested to find it out, so i'm writing this unnecessary sentence), he was mentioning some of their works as "research", and actually he was using the phrase "fundamental research" as a goal.. (what is fundamental research anyway? physics?).. but no, i'm on the optimistic side on this issue too.. many of the new and young design offices name themselves as institutions of research, and why not? andrasek likened our current situation in design to the condition of music in 60s and 70s, this was interesting.. break the ground, try something new and always explore, get some of the most exciting therefore eternal results... a time of injections, a time of turmoil, lots of different approaches and techniques, innumerable possibilities... the ground is so fertile, with new techniques and ideas, seed it.. she was joking that, just a few years ago parametric approaches were quite new and exciting "believe it or not".. look at the speed! live fast and die young. and research in this context is not academic research for sure, no, maas was wrong when he was utilising his extremely flexible architect mind, and equalizing all of what is called research... this design, this type of 'design research', is not in the vein of the sciences that try to understand process of designing, or effects of designed environment, or it's cultural, political, historical connotations, no, it is the search for finding new and relatively less explored ways of designing, and whenever a method is used, then it immediately gets boring... this is not research as we generally understand the term, it's exploration?

validation of an idea?

>> i was at a lecture given by alissa anrasek, from biothing (check this site, there are great works) it was, in a way, quite impressive and inspiring.. but it also reminded me our conversation with juze, a colleague here, that, "validation" in the realm of architecture is more about the strength of the resulting images than the methods and the central ideas that make you reach that consequence, though these latter are also esteemed highly by almost everyone; at least when they're talking about the issue... though andrasek was a bit anxious to stress that they're not amongst the superficial random morphers (she actually responded the expected banal question as: "i saw that you were sleeping, but i was trying to tell that..."), and they're not, not exactly, they always seem to have a central and relevant idea... anyway, the visualisation of the idea, or the process or the products were designed to be good looking. (the direct products are not the renderings, or nice 'processing' outputs.. renderings are added to the idea in many of the examples, and what makes a 'processing' output charming is the design effort spent in the implementation phase... you should have seen the videos, they were really nice and they were designed too)... so there were the pertinent ideas, references derived form other disciplines and natural phenomena, and great visuals, most of which were really nicely designed... and, think about this, if biothing is today a brand in computational design, is it because of the mostly already known algorithm approaches, or their application into a design realm and in addition to this, the ability to obtain very charming results? if the case is architecture, it's almost certain that the process is validated by visual results, not the other way around. this is not a criticism on my side. i liked the videos, this is how something is admired and validated in this realm, and that's it. live with it, or dieeeeeee!

çalışma masamdan notlar | notes from my desk

_i'm enjoying some of what i'm doing, i enjoy them a lot actually, so now i decided to shift the emphasis of my study towards them, and keep enjoying what i'm doing.. scripting, programming, parametric modelling (which is in practice a kind of user-friendly programming actually), some of the texts i read, investigation into 3d geometry and maths, hard hands-on modelling etc... i mean without definite goals or results...
_and i really abolished "hard deadlines", yes i did.. now i'm an arbeiter of my pleasure for my "almost-deadlines".. no need for extra stress.. time's just going on..
_i remembered that i had no ambition for high achievements when i sarted doing a phd, it was just 'going on living', and my life occured as a stream towards a phd, that's it... i've never had a huge ambition for high achievements indeed, and that's what was nice with my organism... i still don't, though occasionally i get excited over my newfound ideas, i quickly realize that they're not so "distinguished" ideas... so be it, i'm just living, and dragged by my enthusiasm towards this and that, always remaining an amateur and an enthusiast.. i will not be sucked into the quest for 'definable' achievement, definable in the sense of 'established'. i like my achievements, though they're not clear for most..
_though it makes you a bit 'unreliable', why not stay 'elusive' here too? as i do in taşkışla?
_if we get a bit technical: i'll quit mel altogether and start python scripting in maya.. mel is good for nothing and it only tends to complicate simple tasks, it obliges you to reinvent the most basic algorithms and functionalities that a decent programming interface must include... (but scripting is great fun and, listen to me, go try it right now!! 3ds max/maxscript, rhinoceros/visual basic, autocad/autolisp, cinema4d/coffee, maya/mel/python, blender/python.. etc.. start with any of them)
_i've been scripting my second forage into evolutionary shape generation, and now after debugging i'll get into some experimenting (but only after debugging which is a quite mind-squeezing procedure)... i'll be writing about relevant texts and my trials next week, maybe after a bit of literature-mapping... but before, i'm planning to spend some more time on 'parametric modelling' with rhinoceros-grasshopper (i hereby cordially invite all my friends to enter into this exciting realm too, and try a few things!!)

özsaygı çılgınlığı

buraya yazacaklarım birikti.. yapmakta olduklarımı yazmam lazım.. okumakta olduklarımı özetlemek isterdim.. yapmayı planladıklarımı falan... ama çok yorgun gibiyim.. çok çalışıyorum.. boş durmadığım kesin... sonra bürokratik işlerin sonuncularını takip ediyorum.. sonra içim blog falan kaldırmıyor.. niyeyse hep yükümlülük altında gibiyim burda.. hep kendimi kanıtlamak zorunda gibiyim.. hep yetişmeye çalışıyorum.. görüşmelere, deadlinelara..
bunu farkettikten sonra biraz isteksizleştim.. deadlinelarımı iptal etmeye başladım.. çünkü kendimi germek için yeterince iyi bir sebebim yok.. keyfe burdayım aslında.. bu projeyi keyfe yapıyorum (ve ortaya birşeyler koydukça ve öğrendikçe almakta olduğum keyif hayatımdaki hiçbir keyifle kıyas kabul etmiyor artık)... deadlineları koyan benim.. ama artık sürekli gerginlik için çok yaşlıyım... çünkü artık bir yere birşey falan yetiştirmek için yok kendimi kanıtlamak için falan... ama bunları hatırlayınca çalışma hızım ya da miktarım hiç azalmadı.. ve yapabileceklerimi göstermek için kıvranmaya devam ediyorum.. çünkü burda insana beleşe saygı duymuyorlar.. çünkü herkes kendisine ve ortaya koymuş bulunduklarına çok saygı duyuyor burda... tuhaf yine de.. kapılıp gitmem bu çalışma ve özsaygı çılgınlığına... neyseki henüz sürekli toplantı halinde değilim.. kimseyle bir kooperasyonum yok henüz... yorgunum.

from our eCAADe presentation:

[the story was something like this:]

1. motive:
_to build a design model
_to produce a design system

> starting with the complex, which is due response to design problems which almost always involve multiple tasks, different agents and unique problem constructing and solving processes.
> a multi-agent approach, incorporating human and non-human processes

2. assumption I:

[note: It is not our aim to define the sphere of design as a kind of language that has its syntax and grammar, or to define it with an implicit structure, or as a system of hierarchies. On the contrary, we are aiming to re-define this sphere without definite hierarchies, pre-defined structures, or systems. Therefore we use the concept of ‘family resemblances’, following Wittgenstein, in a similar vein yet differently, as indicating a possibility of a communication or collaboration between different kinds of design games. In addition, we also intend to address relations/interactions between agents that are defined together with the games that they play. There is ambiguity, uncertainty, and overlapping as well as incongruities on the borders that are _at best, artificially_ formed between the design games.]

3. about design games:
_Design games do not constitute a definite system. Rather, they are dispersed inside an infinite design universe.
_Reconstituting ‘stored’ design games is a standard behavior of the human designer (such as, a specific exploration by sketching, a singular process of creation via modeling, a study of detailing via producing scaled drawings...)
_When design activity is defined as an ever-changing universe, which has a place for every act, whether important or not, without any pre-determined hierarchy, design process can be redefined in a rather unrestricted way.
_If design, rather than being conceived as a unified act, is considered as constantly being produced by an infinite number of diversified, singular design games, then, design procedures may be freed of being conceived as inseparable parts -as absolutely stable entities- pertaining to definite stages of design, while potentialities of hitherto unnoticed acts in the process might be discovered; if not created anew. This understanding does not correspond to a state where the multi-layered progression of design process from preliminary to detailed is neglected.
_When we define design process with blurry components and indefinite stages (as with ‘free-floating’ design games), we can model design as a complex, collaborative process, where the designers’ (agents’) biological states lose importance. This means, an agent may be a person, a machine, a program, a tool, or a natural process like wind, or flood.
_This approach, may give rise to a better conception, in terms of contemporary realm of design, where human-human, human-machine, machine-machine, or process -process interactions, thus a framework of collaboration might be better defined.

4. assumption II > Creative automation:
If we start from this conception to produce a design framework, even though at the expense of major simplifications, we may obtain a model for design automation studies. First, defining a better cooperation between humans and machines may gradually give way to more ‘clever’ design tools. But there is another potential of this model: the above defined loose pattern of design games, when combined with the possibility of all the agents’ being non-humans, seems to indicate the road to ‘creative design automation’.

5. simplified and more simplified models:
[trying to emphasize the fictitious quality of understanding and model constructing:]

1. design game: the elusive basic unit of a design process (amorphous closed areas on the left, regular closed boxes on the right)
2. agent: human, wind, computer, dna... (some of the unique signs on the left, a1, a2, ai on the right)
3. tool: hammer, eye, human, computer application... (some of the unique signs on the left, t1, t2, ti on the right)
4. object: model, drawing, human, evolutionary algorithm... (on the left all is the objective flow, on the right the thin trajectories are the objects being transformed)

6. assumption III
Evolutionary strategies:
Evolution is a pertinent strategy for problem solving in this universe, so are evolutionary computation approaches.

[a story for this universe: A ‘design game’ has a becoming that involves its relationship to other design games situated on the same plane. Here design games link up with each other, support one another, coordinate their contours, articulate their respective problems, and belong to the same design process, even if they have different histories. In fact, having an infinite number of components, every design game will branch off toward other design games that are differently composed but that constitute other regions of the same plane, answer to problems that can be connected to each other, and participate in a co-creation. A design game requires not only a problem through which it recasts or replaces earlier design games but a junction of problems where it combines with other coexisting design games. (“Détournement” from Deleuze and Guattari, 1999, p18)
Design games, which have only consistency outside of any definite coordinates, freely enter into relationships of resonance, either because the components of one become ingredients of other heterogeneous components or because there is little difference of scale between them at some levels. Design games are centers of vibrations, each in itself and every one in relation to all the others. This is why they all resonate rather than cohere or correspond with each other. There is no reason why design games should cohere. As fragmentary totalities, design games are not even the pieces of a puzzle, for their irregular contours do not correspond to each other. They do form a wall, but it is a dry-stone wall, and everything is held together only along diverging lines. Even bridges from one design game to another are still junctions, or detours, which do not define any systematic whole. They are movable bridges. From this point of view, design can be seen as being in a perpetual state of digression or digressiveness. (Détournement from Deleuze and Guattari 1999, p23)]

7. fiction 1: given infinite computational power and time >
[think about the hierarchy of levels.. system 1 is a basic evolutionary strategy based on "genetic algorithms", but when you just abolish the semantic and functional borders of the items, then you can insert any item as any semantic-functional type (in this fiction we have only one item type!). items are competing to deliver their characteristics to posterior generations. but any evolutionary strategy might be a competing item itself, so it goes, if you have enough time, computing power, and credulity?]


8. fiction 2: given infinite computational power and time >
[here we have a rather more 'structured' fiction. now we have 4 functional types. items are accepted as interchangeable, this means, any item might be inserted with any of the four roles, and try as many alternatives as you can, because only a small fraction of the trials will result in meaningful solutions, and most of them will be the expected results (tautologiacl in a sense)]


9. considerations:
>>what to gain: if fed with more knowledge [give more weight to the choices and methods that are known to be effective], and conducted in a more ‘directed’ manner [do not behave as if you have no goal -like in natural evolution- but implement a goal oriented system and revise it continously], not only desired products but also primitive compounds and techniques could be obtained in a creative manner.

>>drawbacks: excessive computation, time and energy are needed to achieve these goals, and given the desired vagueness of the evolutionary structure, success is not guaranteed. [but you cannot give away the vagueness, this is what you have to keep in your system if you're dealing with architectural design]

>>to make it work:
_more (expert) human agents and intervention [start with less automized systems]
_more knowledge: human skill/knowledge + knowledge loaded tools [don't move randomly but search for several goals with the available knowledge]
_simpler systems with knowledge overload [start as simple as possible]



10. two imaginary projects:

atomic>>
_a number of atomic parameter sets as items
_a simple common-language for communication between items and administrator
_several predefined "proven techniques and strategies" (kör gözüm parmağına.. test için)
_let the system search for and learn useful techniques

semantic>>
_a number of atomic parameter sets but based on some imaginary or actual methods (how will you represent them to the system and with which language structure, a case-based semantic layer tool? a constraint based "gabari" tool? a rulebased law interpreter? a constraint based generative floor layout design tool? a virtual floor layout designer agent that can use it?...)
_a simple common-language for communication between items and administrator (use xml for it?)
_several expectations for effective techniques and strategies"
_let the system search for and learn useful techniques (but the main goal is to establish the language and communicative structure and try to define the role for possible semantic layers)

programming architectural design 1

1. a simple computation?
these bicycles are placed in the courtyard following a basic program. in fact all those items are quite different from each other. and behaviour of the owners might have been different from each other too maybe? but some clever people implemented a program using iron rods that define the orientation and placement of the bicycles. you go there, and just squeeze your bicycle in between the others towards the specified direction. that's a simple program. environmental conditions create irregularities for sure, but as long as these nuisances keep themselves under a treshold, the basic formations do not change. there are additional programs though. for example when the ordering metal elements are all occupied, you just go and leave your bicycle next to some solid garden element, 'cause freestanding bicycles seem more susceptible to falling and being crushed. so you go and start the same program next to the concrete flowerbeds, perhaps this time it produces a little bit more noise. but for example when you try to start the same program next to the huge pole, the program may start to form a rather diagonal or spiralling formation, and this is also due to the perceived linear border that is adjacent... sometimes environmental conditions, like side-leaning bicycles with weird dimensions, or a fierce storm may exceed the treshold and help produce different patterns... also look at the colourful circular chair formations. that's another program. and you can easily discern the underlying rules. we're talking about social phenomena that work through several simple rules, that could be coded in a fashion that we could also include the inevitable "noise". and at one step, "even with this simple system", you could create formations that "feel like" random. the question is: is computation everywhere? (Stephen Wolfram, 'A new kind of science', 2002, makes me think of these...)

3D cellular automaton, from: john frazer, an evolutionary architecture, 1995

"generative nodes" from: john frazer et al., Gen. and Evo. Tech. for Bldg. Env. Des., 2002

generated "building envelope" with floors. from: john frazer et al., Gen. and Evo. Tech. for Bldg. Env. Des., 2002

2. concept seeding?
wolfram seems to have worked on cellular automata quite a lot -besides several other computational systems. there's another name, j.h. frazer, who commenced his evolutionary design studies with cellular automata (bkz. John Frazer, 'An Evolutionary Architecture', 1995). he developed a 3D cellular automaton, which was meant to produce 3D form. in each step, it was "growing" according to predetermined rules. the drawback (and the main idea) is, you only define the rules in the beginning. so he coined the phrase: "concept seeding". you have local rules, and global effects. and after overall arrangement is generated, you can use each cell as a definer for other forms, surfaces perhaps? but you can do it in a reverse fashion also, take a form, subdivide it and define all the sub-parts as nodes. and then manipulate nodes (think about 'finite element method', which is invoked by Frazer himself: Frazer, Frazer, Liu, Tang, Janssen, Generative and Evolutionary Techniques for Building Envelope Design, in Generative Art, 2002)
now there are a few visible stages. you generate or modify the form: the envelope, and then rationalize it, and then slice it into "floors". here comes "semantics", and, though quite simple, this is now distinguishable as a multi-phase design sub-system for architectural design.

3. schema-coding?
There is also Janssen, who worked with Frazer for his PhD.. the study was about a generative evolutionary design system. following frazer, he developed the concept of ‘schema method', "... which requires the design team to participate in the programming of generative and evolutionary rules and representations. The method consists of two phases: in the first phase, the design team develops and encodes the essential and identifiable character of the designs to be generated and evolved; in the second phase, the design team uses an evolutionary system to generate and evolve designs that incorporate this character. ..." (Patrick Janssen, A generative evolutionary design method, in Digital Creativity, 2006, Vol. 17, No. 1, pp. 49–63) [i realized that i've downloaded this text via AÜ web resources, it should be through the account of özel or mahmut... now, here, i am finding almost every text that i am searching for just in seconds, and printing them if i like.. compare it with the days and days spent trying -and not achieving- to get just one particular text!]
a considerably different approach indeed: because now the ambition is not just shape formation, but "architectural design" proper, with all the goals, complexities, constraints and different sub-tasks. now it is no more 'local seeding'. but 'global programs' for designing are included, which seem more relevant for some of the sub-tasks. but still, there is a non-generic, task specific program, pre-given. limited number of tools, methods, a digital agent and a strategy pre-defined.

From: Patrick Janssen, A generative evolutionary design method, 2006

4. by the way, what is an evolutionary design system?
you have a generation, and you evaluate each of them and measure their fitness according to some criteria. according to the fitness of each individual, you decide it to die, or to mutate and go on living, or let it mate and have children, or combinations of these... and then you get another generation. this goes on as long as you like. each individual of a generation is indeed a candidate solution for a particular design problem. this way, by applying an environmental pressure in the guise of a fitness condition, you try to evolve designs. this might be altogether automated (which is what i like most), or interactive, mostly in the evaluation phase (which is more popular in design and art circles).

araştırmacı ve fikirler | researcher and the ideas

bir konferansta, ya da herkesin işinibilir bir ciddiyetle araştırma yapıp tez yazdığı, proje geliştirip iş çıkardığı (kontak ardından kontak kurup toplantı üstüne toplantı yapıyorlar görmeniz lazım) beceri geliştirdiği ve bunları yayınlayıp paylaşıp durduğu bir ortamda biriki gün dolanınca insan kendi durduğu yeri görmeye, hizasını bir anlamaya başlıyor... önce bir iyi tarafından bakıp "neyse fena bir konumda değilim" diyorsun, herkes ne yapıyorsa ne düşünüyorsa biraz orlardasın sen de.. sonra kötü yanı da var: özel bir örnek oluşturmadığın kesin... araştırmacılar arasında sıradan güdük bir araştırmacısın... bugüne kadar yapmış olduğun da hiçbirşey yok aslında...

sonra insan kendini bırakıp bir de fikirlere geliyor.. bir takım fikirlerin ne kadar beylik hale geldiğini görmekte de benzer bir yan var.. hani işte "herkes de böyle düşünüyormuş, bu yaklaşımı şunlarla bunlarla paylaşıyorum" demekte rahatlık huzur var ama o da beylik bir fikirmiş işte öte yandan.. yani insan soruyor: bu konu hep mi böyle açıktı, işler hep mi böyleydi, yoksa dönemsel bir değişim mi geçirdik de şimdi hepimize açık gelmeye başladı? aynı iklimde olmaklan bize de öyle gelmiş, hepimiz fikri benimsemişiz, kendimiz ürettik gibiydi zira ama aslında aynı yerlerden besleniyor da olabilirmişiz, biriki ortak kaynaktan aynı fikirlere gidiyor olabilirmişiz, ya da işlerin durumu bizi aynı fikirlere getiriyor olabilirmiş...

konferans nedir?

benim için konferans nedir? sıkıntı, yorgunluk, deadline, uykusuzluk, gerginlik, zorlama iletişim, zoraki yorum, puan, para, boğaz gezisi, ikbal arzusu, sahne... bir grup insanın hakatten faydalandığını sanıyorum.. bana göre değil herhalde... metinleri içeren cd'mi aldım, evime döndüm. polar battaniye de çok güzel aslında, ama üç liraya maledebilirdim onu..

who is it that tricks me?

beni şaşırttılar.. bir dakika.. ben bundan kaçıyorum.. bir dakika.. gerçek problem denen şeylerin neler gizlediklerini biliyordum.. unutmadan önce.. hayır böylecene teslim alamazsınız.. hayır sektörün sorunlarına çözüm aramaycım.. hayır mesleğin ihtiyacı nedir diye sormaycım.. verimsizlik pahasına.. dağınıklık pahasına.. işimi bilmeycim.. bir sürü işler yapmaycıım.. gazımı aldılar, gülümsediler evime yolladılar, bana güzel çok güzel harika sıkı dokulu bir çalışma programı yapacağız, kıh kıh..

they tricked me.. wait a minute.. that's what i'm running away.. just a minute.. i knew what was being hidden by those that are called real problems.. before i've forgotten them.. no you can't just take over.. no i wouldn't seek solutions for the sector.. no i wouldn't ask for the needs of the profession.. at the expense of inefficiency.. at the expense of disarrangement.. i wouldn't know how to do things well.. i wouldn't do lots of things.. they took my 'intumescence', they smiled at me, and sent to home, we will weave me a nice wonderful well knit study programme, kih kih..

teslim | surrender

departmanıma teslim oldum. çalışmalarıma başlayacağım. ne çalışıyordum ben?

i surrendered to my new department, about to start my studies. what was i studying?

cadirda mi doktor olacaksin l phd in a tent?

kalacak yeri bile olmadan baska bir ulkeye dogru yola cikacak olan gailesiz bir sahsiyetin sirtina cadir, tulum ve cezve ile birlikte yuklenerekten yolculuk edecegim sanirim.. sahsiyet, laptopunu, netbukunu ve harddiskini, kaya ayakkabisi, magnezyum tozu ve bisiklet pompasiyla bir tuttuguna gore henuz varligimin agirligini yeterince takdir edemiyor olmali.. huuu, tatil bitti ey sahsiyet! otur da dersimizi calismaya baslayalim.. unuttun butun ogrendiklerimizi.. java calisman lazim.. kalk bakalim, birkac kutu cifte kavrulmus lokum al, git bir oda ayarla, ucak biletini bul.. senin icin hava hos anladik da, cadirda mi calisicam ben dersimi?

me being loaded on the shoulders of this laidback personality who's going to get on his way to antoher country not knowing where to stay.. me being loaded alongside a tent, a sleeping bag, a turkish coffee cooking utensil [he forgot this by the way], and going on a journey... personality doesn't seem to appreciate the weight of my presence, as he's loading a laptop a netbook and a harddisk which are all what i need, but rockclimbing shoes, magnesium powder and bicycle pump as well, what da? hey? vacation is over, we will start to study our lessons.. you forgot everything [no i already remembered almost all of them].. start learning java [noo why?].. go buy a few boxes of double-roasted lokum, arrange a room for your body, find your plane ticket... i can see that it's nice with you, but where am i going to study my things, in a tent?

anca gideriz | ready to launch!

uzun bir akademik değişiklik için bütün hazırlıklar tamam. izinler, vizeler, paralar, imzalar, kefiller (dört geçerli iki geçersiz), kağıtlar, kağıtlar, kağıtlar (kilo hesabıyla), evraklar, mühürler, çeviriler, sigortalar, haritalar, öğrenciliğe ait işler, faydalı bilgiler, araştırmalar, bilenlerle konuşmalar, son bir tatil için planlar, vedalaşma turları, eşya toparlamalar, ev kutulamalar, kedi postalamalar, yük eksiltmeler, çöp boşaltmalar, teklif üstüne teklif geri çevirmeler, bir acayip falan olmalar, ertelenenleri halletmeler, yorulmalar, karşılığını almalar... listeme baktım. herşey tamam. gidiyoruz biz. araştırmacı ve ben. sonra başka bir ülkeden sesleneceğiz.