taktikler | tactics

halihazırda konumunu oluşturmuş ve kabul ettirmiş olanın rahatlığının bir kaç sonucu var:
1. o, artık sürtünmesiz bir eleştirmene dönüşürken sorun yaşamaz. polemikçinin kaleleri berkitilmiştir; ne kadar sürtünmesiz, surlar o kadar sağlamdadır.
2. artık o, keyifli, açık görüşlü, çoğulcu ve rahattır. herkes onun sözünü dinlemek üzere etrafındadır, dinlemezlerse de o görüşlerini sunmak üzere çeşitli mecralara sahiptir.

sorun şu ki, bu rahatlama onun eserindeki bütün gerilim, mücadele, güreş, dolayısıyla da değerli olma potansiyeline sahip herşeyi de götürebilir. bunun örnekleri görülmüştür.

işin bir başka yönü var ama: o konumu edinmenin mekanizmaları... bu açık ki sosyal bir süreçtir. konum, insanlar arasında bir kürsüdür, bir ünvandır, bir ündür, bir makamdır, bir pozisyondur. oraya erişmek de en temel insani becerileri gerektirir. totolojik biçimde, oraya erişmeye muktedir insanlar oraya erişirler. belki pek çok zaman bu süreçteki en gerekli silah, bütün diğer konumları (esasında bu konumları işgal eden kişileri) gereğince ağırlamayı becerebilmek olmuş olabilir.

mevkisi olmayanın çeşitli taktiklerinden biri, aynı mevkiye ulaşmış insanlar gibi yumuşakbaşlı ve herkesin hakkını teslim eder olmak, mevkilere gereğince davranmak ve süregelen süreçlere eklemlenmek olabilir (olagelmiştir). ikinci taktik de oldukça yaygındır: agresiflik. bunun da çeşitli türleri vardır. sesi duyulmayan ajan, sesini yükseltebilir. sesi bütün diğer sesler arasına karışan ve bu yüzden duyulmayan ajan, farklı seslenme tarzları arayabilir. yani yollardan birincisi uyumu ödüllendirirken, öteki farklılaşma çabasına götürür.