sonra diğerleri de toparlanıyor?

girişimlerim dibe dibe çökerken kalkıp bisikletime atlıyorum ve boldere gidiyorum, saksıya domates tohumu atıyorum ve yarışma yer görmelerine uzanıyorum. maymun iştahlılık değil. zaman planlayamamak değil. hayalcilik değil. insanın birbiriyle ilgisiz bir seri şeyi birarada takip etmesi şart. böyle olunca asla herşey bir arada tepetaklak olmaya bir arada yokuş aşağı düşmeye bir arada dibe doğru yolalmaya başlayamıyor. illa birinden biri umut vadediyor. birinde çökerken diğerlerine sarılıyorsun. uzun bir süreç bu.