o birinin tatsız sesi | the voice of that someone

(bir makale daha okudum. bu da geçen yıl boyunca yazdıklarımız ve konuştuklarımız ve ürettiğimiz stüdyo, hatta doktora çalışmamın tarzı ve ilerleyişi ile doğrudan ilgili. yazageldiklerime akademik bir üslup ve akademik referanslar sağlıyor. benim stüdyoyu neden eleştirmeye geçtiğimi de iyicene anlatıyor. doktoramı şüphe altına koyuyor ve onu savunmak için geliştirdiğim alternatif söylemlerin (otomasyon tembelliği mümkün kılacak) altını oyuyor. okulumuzun yönelimlerini de özlü biçimde ifade ediyor. yök üzerinden gerçekleştirilmekte olan son dönüşümlerin ideolojik arkaplanının oluşturulmasına katılıyor. bu aslında tanıdık bir ses. o birinin sesi altan alta tınlıyor, hırsla.) this article succintly expresses our institution's tendencies, and it also unfolds a theoretical background for the recent transformations that are imposed on us:
özsoy, a., aksoy, m., dursun, p., paker kahvecioğlu n., erkök, f., uz sönmez, f., uzer, e.; creative city, creative university: creative discourses and activities at istanbul technical university; in A|Z, ITU journal of the faculty of architecture, vol4 no2, fall 2007, pp 101-115 [ama sayı bize yeni dağıtıldı]
“the creative city/region supports innovative and dynamic types of industries through general and specialized infrastructure systems.” p101
“ideopolis has a university that has a mutually beneficial relationship with the city, leading to industries built upon research strengths, transfer of knowledge to businesses and the retention of graduates. this term expresses a transition in an urban environment, from an economy based on land, labor and capital to an economy based on production of information and knowledge (Jones et al., 2006).” p102
“creative city with the environment and infrastructure it offers on several layers, opens up opportunities for people to develop new ideas, establish relations and turn these into reality. in such a system, universities and research centers as knowledge intensive establishments have strategic importance and potential for accelerating the city in the creative sense.” p102
[feels light, describing what just 'is', and turning this into an action plan. it's the literary style, that the decision-makers and interests groups in hierarchical, liberal, capitalist states, are so fond of. an attitude that tend to make moral conflicts invisible, by degrading morals into professional ethics. and it's also relieving to take 'the dominants' as unchangeable, given, good, or as indifferent. this article is also bereft of problems. the underlying question is: how can we align ourselves with current economic processes? (salt olageleni tarif etmek ve eylem planını oradan çıkartmakta bir hafiflik var, hiyerarşik ve baskıcı toplumlardaki karar alıcıların, kapitalist ekonomilerdeki karar alıcılar ve çıkar gruplarının sevdiği bir üslup bu. ahlakı meslek etiğine indirgeyerek ahlaki çatışmaları görünmez kılmaya yönelen bir tavır bu. ve hakim olanı -bizim durumumuzda küresel kapitalist ekonomiler ve parlamenter bir temsil gösterisi üzerinden meşrulaştırılan kontrolcü bir devleti- değişmez ve istenir, ya da en azından “ilgisiz”miş gibi ele almakta da hafiflik var. ferahlık var. bu makale de tümüyle dertsiz. nasıl olur da güncel ekonomik süreçlerle hizalanırız diye bir soru altta yatıyor. açık görüyor olmalılar bunun gereğini.)]
“creativity can be simply defined as an inventive and experimental act which is about taking risks and making mistakes. according to johnson (1972), creativity can be assessed on several dimensions, such as intellectual leadership, sensitivity to problems, originality, ingenuity, unusualness, usefulness, and appropriateness.
creativity –‘the ability to create meaningful new forms’, as webster’s dictionary puts it- is the decisive force of competitive advantage. in every industry ... the winners in the long run are those who can create and keep creating (donald and morrow, 2003).”
[these definitions are essentially utilitarian, otherwise creativity couldn't be offered as a "value" to the politicians and businessmen.. (bu yaratıcılık tanımlarında altta yatan bir faydacılık var, en sona yerleşen “usefulness”, “appropriateness” ve “meaningful” tabirleri olmasa bu tanımlar anlamlarını bulmayacaklar. bir işe yararlık, bir işe koşulabilirlik olmadığında iş çevrelerine yaratıcılığın olumlu bir değer olarak sunulması mümkün olmayacak. yaratıcılığın önemi reklam ve pazarlama süreçlerinde ortaya çıkıyor ve başı çeken firmalar kendilerini piyasaya özgün ürün sunmak üzerinden tanımlıyorlar.)]
“within context of creativity, one of the main roles of the university can be described as a ‘knowledge factory’ that produces knowledge and technology, then transfers it to the public and private sector ... (gertler and vinodrai, 2004)”
[but university could have been defined differently. we know that we do not need these ever-new products to lead our lives, neither do we need these frenetically creative cities, or this masochistic work pace. (oysa üniversite başka türlü de tanımlanabilirdi. uzun yıllardır dimağımızı tutan “insanlığı ileri götüren bilim ve teknoloji” kurgusu çoktan aşınmış ve yerini piyasa dinamiklerini beslemek ve hızlandırmak yönünde çıplak bir hizalanmaya bırakmış. hayatı yaşamak için hep-yeni ürünlere ihtiyacımız olmadığı da, bu kadar çılgıncasına yaratıcı kentlere de, bu kadar mazoşistik bir çalışma temposuna da ihtiyacımız olmadığı biliniyor.)]
“the universities have come under increasing pressure [who is the oppressor?] in recent years to expand their traditionally dominant role in the conduct of basic research and to supplement with more applied research activities, frequently based on university-industry partnerships. the changes impacting on the university system are characterized by three trends: 1) the linking of government funding for academic research and economic policy; 2) the development of more long term relationships between firms and academic researchers; and 3) the increasing direct participation of universities in commercializing research (etkowiz and webster 1998). universities are now expected to generate more applied knowledge of greater relevance to industry, to diffuse knowledge and to provide technical support to industry.”
[but who are the actors? who is doing all these? who is the oppressor? who are the decision makers? who are the political actors? who are the ones that need to align universities with the markets? who want us to follow new trends adamantly? when are we, living beings, workers, researchers incorporated into decision making processes? when was i represented? when did i participate? who are the ones that will take our studies, that we follow with mere intellectual enthusiasm, from us, and demand us to start bargaining with the markets, in order for us to start working ever more meaninglessly? (önümüzdeki süreçte yaşayacak olduğumuz akademik dönüşümü anlatıyor. ama kim, kim baskı yapıyor? karar alıcılar kim? politik aktörler kim? üniversite politikalarını ekonomik politikalarla hizalamak isteyenler kim? niye böyle oluyor? bu trendleri takip etmemizi isteyenler kim? biz, yaşayanlar, çalışanlar, araştırmacılar politik karar alma süreçlerine ne zaman dahil oluyoruz? ben ne zaman bu karar süreçlerine girdim? ben temsil mi edildim? yoksa ben temsil bile edilmedim mi? yoksa sadece çıkar çevreleri ve güya bizi bir adet oy üzerinden temsil etmekte olan hükümranlar mı karar süreçlerine katıldılar? yoksa imf üzerinden büyük sermaye grupları, avrupa birliği üzerinden başka büyük sermaye grupları, tüsiad ve müsiad üzerinden yerli sermaye grupları mı bizim yerimize karar verdiler? bizim yerimize trendleri ifade ettiler, bizim yerimize hizalanmamız üzere devlet aygıtının her kademesine yıllarca baskı yaptılar, bizim için en güzelini isteyerek yaşamımızı dönüştürecek yasaların bize dayatılmasını sağladılar? şimdi bizden de ne güzel oldu hadi bu sürece canıgönülden katılalım işgüvencesini makul çalışma saatlerini fikirsel bir özgürlüğü ve kendi belirlediğimiz çalışma alanlarını aldılar? entelektüel bir hevesle peşine düşülen çalışmaları elimizden alıp bizi piyasayla her zamankinden çok çalışmak üzere masaya oturmak zorunda bırakacak olanlar kim?)]
[i will cite some keywords about the role that is going to be imputed on the university: (üniversiteye önümüzdeki dönemde atfedilen rol ile ilgili bir takım anahtar kelimeleri alıntılıyorum:)]
p103-104 opennes, tolerance, creative university, ‘generate, attract and reatin highly skilled talent’, diversity, quality of place, creating human capital, reducing barriers to entry, talent magnet, making places attractive, cross-disciplinary, interaction, well-qualified individuals, fostering creative urban environment, pioneer institution (taking risks in the areas of innovation and creativity, flexible environment, talented/creative production (while at the same time serving students and staff to reflect their talents, ideas, dreams, passions and ingenuities [piyuh!]), a social environment open to discussion, different social, cultural and ethnic groups, interdisciplinary and collaborative work by gathering different viewpoints, academia coming together with business and public in a different, dynamic and productive way, trigger creativity in education, and “feels responsible for the change and current / future needs of the public and the business world and introduces solutions”
[and following are the properties of the creative city: (bu durumu besleyen yaratıcı kentin özellikleri ise şunlar:)]
p104 offering a variety of economic opportunities, a stimulating environment and amenities for different lifestyles (wu 2005), opennes to diversity, creative interplay, low entry barriers for people, enabling and promoting interaction and opennes at all levels, promoting innovative cluster interactions that might lead to unexpected synergies and outcomes, encouraging creative universities and their partnerships with other innovative clusters (ozsoy et al, 2006), knowledge-based infrastructure comprised of a well-organised system of education and research taking place within higher education institutes and research centers. [i don't want to see myself as a substructural component, or as a service item (kendimi altyapı bileşeni, bir servis elemanı olarak görmek istemiyorum lahn!)]
[ve p105, Landry 2000, organizational culture’un anlaşılmasında bir “shift”in gerekliliğinden bahsetmiş: [ya ras.] ]
“creativity has changed the ways in which organizations produce. these shifts can be from centralism to devolution, from isolation to partnership, from control to influence, from leading to enabling, from information to participation, from a single quality to requisite qualities, from uniformity to diversity, from low risk to high risk.”
[a figure on page 105, including keywords about creativity, unsurprisingly, describe the intended mind-set of an ideal student of 3400: (sayfa 105’teki figürde yaratıcılıkla ilgili anahtar kelimeler var ve bunlar şaşırtıcı olmayan bir biçimde bizim “kaçak grup” öğrencisinin “temenni edilen” zihin durumunu tarif ediyorlar:)]
“curious, unusual, visionary, humorous, innovative, intellectual, risk taking, experimental, critical thinking, sensitivity to problems, problem-solving, self-conscious, motivated, imaginative, ingenious, original”
[there are also keywords about creative city/region, and these, again unsurprisingly, describe the attitude that we had defended agressively for whole of our faculty (see: the contagious studio manifesto): (yaratıcı kent/bölge ile ilgili anahtar kelimeler var ve bunlar da şaşırtıcı olmayan bir biçimde 3400 için ve hatta tüm taşkışla için agresif biçimde savunduğumuz tavrı tarif ediyor olarak düşünülebilir:) (bulaşıcı stüdyo manifestosu da bu tavrı tarif ediyordu)]
“chaotic, diverse, flexible, tolerant, growing, cultured, changing, interactive, stimulating, spontaneous, citizen empowering, (re)generative, participatory, sustainable, responsive, confident, sleepless, dynamic, aspiring, pluralistic, organic”
[keywords about creative university, again unsurprisingly, coincide with the intended tutorship attitude of us, in our subgroup of 3400 (namely: "fugitive/deserter group"): (yaratıcı üniversite ile ilgili anahtar kelimeler ise yine şaşırtıcı olmayan bir biçimde kaçak grupta kendi tavrımız/yürütücü şahsiyetimiz ile ilgili temennilerle örtüşüyor:)]
flexible, minded, tolerant, ambitious, improving, risk taking, productive, confronting, transparent, competitive, ideas generating, collaborative, independent, challenging, responsive, accessible, interactive, discursive, visionary, rigorous, conflict, critical”
[studio is fun, this way, and we're enjoying it. as the creative white collars, we are relatively lucky, however we're nowhere near to participation, in important decision making processes, we are still being forced, by subtle mechanisms of domination, to work in predefined ways, like a new class of self-motivated slaves. an academic text, which guises itself as impartial, flatly advises all aspects of our lives to be reformed in accordance with the demands of some interest groups and market processes. and it hardly gives an excuse for this. a pressure they say, and a trend!! we are giving ourselves away too cheap. where are we standing, as researchers, students, tutors, whitecollars, humans, idles, intellectuals, shallows, or as pleasure hunters? all those keywords cited from the article characterize an enjoying and exciting life, define a mobile mind, my critic will not lead to debasing these qualities, they are fine, but now i think we have to give priority to participation (collective decision making processes that seek genuine consensus), to un-opressive horizontal relationships amongst "unequals", to a focus on and agenda that's aligned not with the market forces but maybe with humanistic and intellectual pursuits. and for our studio, let's settle down on a libertarian agenda, which is politically and morally self-conscious. (böylece “şahane stüdyo” yazısı için de bir akademik altlığa sahip olmuş olduk. eleştirilerim o yazıda da var. piyasayla hizalanmak, ahlakın yerine piyasa tarafından tanımlanmış meslek etiklerinin geçmesi, tarafsızlık kurgusunun hakim olanı yeniden üretir durumu, yaşantıyı keyfi ve mutluluğu değil yine piyasa süreçlerini mürşit almak ve fena bire amor fatiye zorlanıp durmak, karar alma süreçlerinden bütünüyle uzaklaştırılmak sürekli beyin yıkamalara maruz kalmak, katılamadığımız politik süreçler tarafından yetiştirilmek/dönüştürülmek/yönetilmek/yönlendirilmek, sürekli kısıtlanmak, dar karar aralığı ve bu karar aralığının nispeten geniş kaldığı son kale olan üniversitenin tuhaf biçimde bu nişi terketmek için istekli olması... stüdyo eğlenceli, bu haliyle, biz de eğleniyoruz, yaratıcı beyaz yakalılar olarak, nispeten daha iyi durumdayız, ama hala hiç bir karar alma sürecinde yokuz, hala aslında köleler gibi tanımlanmış yollarda işleyen makineler gibi çalışmak durumunda bırakılıyoruz, gittikçe daha da fazla... tarafsız gibi görünen akademik bir metin düpedüz akademi ve bireysel hayatlarımız ve öğrencilerin gelecek hayatlarının hemen tüm uzamının piyasa süreçlerinin ve çıkar gruplarının talepleri doğrultusunda şekillendirilmesi gerektiğini anlatıyor. buna bir gerekçe de verdiği söylenemez. bir baskı varmış bir de trend varmış. ama aktörler kimler? araştırmacı olarak, öğrenci olarak, hoca olarak, beyaz yakalı olarak, insan olarak, tembel olarak, entelektüel olarak, sığ olarak, keyifçi olarak biz nerdeyiz? şimdi, yukarıdaki anahtar kelimeler çok eğlenceli ve heyecanlı bir yaşantı tarifliyor, hareketli bir zihin tarifliyor. burada benim eleştirim bu anahatar kelimelerden geri adım atmak yolunda bir öneriye gitmiyor, ama esas değerleri “katılım” (konsensüs arayan kolektif karar alma süreçleri), “eşitsizler arasındaki baskıcı olmayan yatay ilişkiler”, piyasaya değil belki “entelektüel gelişime” ve esas olarak “hayatı yaşamaya” göre hizalayan özgürleşmeci bir ajandanın yukarıdaki ajandayı zayıflatacak şekilde merkeze alınmasına varıyor. stüdyomuzu ve öğrenci ve yürütücü tavrımızı tarifleyen bütün bu heyecanlı kelimelerden yeri geldiğinde vazgeçiledebilir. vazgeçilmeyedebilir. ama politik ve ahlaki anlamda bilinçli bir özgürleşmeci ajandaya saplanılsın. ve uygun geldiği sürece vazgeçilmesin. efenim. görüşüm bu.)]