14 Nisan 2015 Salı

son bir

inboxlar dolusu yazışmanın alevden selleri insanı durakladığı her mevkiden zahmetsizce söküp yeniden taşımaya başlıyor ama en sonunda öyle ya da böyle akıntının yavaşladığı bir ovaya çökeliyor doktor adayı.. o andan itibaren bu doktoranın son konsantrasyon mücadelesi başlıyor; bünyede, çalışma koltuğunda, çalışma odasında, laptop başında, desktop başında, salonda, kanepelerde, avlularda, sokaklarda ve parklarda.. onca yılın ardından en az ilk deneme kadar zorlu; yeni bir işin başına oturma güçlüğünde zerre hafifleme yok. hatta iki kere başladığım halde hala başlayamadığım bir son üretim.. zor da değil ama hiç içimden de gelmiyor. geriye heyecan falan kalmadığından içimde sadece o ilk günkü sıkıntı...